ŚRUTA RZEPAKOWA 25 KG.
89,64 zł
Brutto
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni: 85,00 zł, 19.04.2024
Produkt uboczny uzyskiwany w procesie tłoczenia oleju z nasion rzepaku. Śruta stała się w pełni wartościową paszą białkową, charakteryzującą się korzystnym składem aminokwasów. Na szczególną uwagę zasługuje znacznie wyższa w porównaniu ze śrutą sojową, zawartość metioniny i cystyny oraz wyższa zawartość Ca, P i Mg
Polityka bezpieczeństwa
Zasady zwrotu
Zasady dostawy
Śruta rzepakowa
Produkt uboczny uzyskiwany w procesie tłoczenia oleju z nasion rzepaku. Śruta stała się w pełni wartościową paszą białkową, charakteryzującą się korzystnym składem aminokwasów. Na szczególną uwagę zasługuje znacznie wyższa w porównaniu ze śrutą sojową, zawartość metioniny i cystyny oraz wyższa zawartość Ca, P i Mg
PARAMETRY:
Zawarość białka surowego - 32-36%
Zawartość tłuszczu - 2-4%
Zawartość włókna surowego - 11-14%
Waga: 25kg.
---
Śruta rzepakowa – dzięki jej wykorzystaniu można znacznie zmniejszyć koszty paszy. Należy jednak stosować się do kilku elementów, w celu utrzymania produkcyjnych wyników na odpowiednim poziomie.
Powstanie poekstrakcyjnej śruty rzepakowej następuje w przebiegu ekstrakcji oleju z rzepakowych nasion. W wyniku tego śruta ma inny skład chemiczny niż nasiona surowe. Ilość procentowa tłuszczu znajdująca się w nasionach wynosi przeciętnie 43%, natomiast w przypadku białka ogólnego jest to około 22%. W poekstrakcyjnej śrucie rzepakowej zawierają się śladowe ilości tłuszczu, ale za to białko wynosi 38% jej składu. Rzepak jest bogaty w aminokwasy egzogenne, zwłaszcza metioniny, zawiera jednak małe ilości lizyny. Pasze rzepakowe charakteryzują się dużym stopniem glukozynolanów. Związki te zalicza się do glikozydów, a ich działanie jest antyżywieniowe. Zaburzają one metabolizm jodu i tym samym źle oddziałują na prace tarczycy. Na skutek tego dochodzi do znacznego zmniejszenia przyrostów. Dzięki obróbce termicznej szkodliwość tych związków ulega zmniejszeniu, a odmiany, które obecnie uprawia się w Polsce zawierają ich niski stopień, jest to czynnik zmniejszający szansę zastosowania śruty rzepakowej w karmieniu wielu grup trzody.
Stosując śrutę rzepakową w żywieniu niektórych grup trzody można uzyskać efekty podobne do pasz, które opierają się na białku sojowym. Ważne jest jednak całkowite wykorzystanie potencjału białka rzepakowego i zarówno nie zakłócanie wyników produkcyjnych. W związku z tym, należy mieć w pamięci kilka zasad.
Trzeba mieć świadomość, że śruty rzepakowej nie powinno się wykorzystywać w żywieniu młodych zwierząt. Na skutek podania jej prosiętom może wystąpić biegunka lub zostać zahamowany wzrost. Śruty rzepakowej nie zaleca się również do mieszanek dla loch, które karmią, ponieważ źle działa na skład mleka.
Włókno, które zawiera około 11 % zawartości śruty jest podstawowym surowcem do tego, aby przewód pokarmowy świń odpowiednio funkcjonował. Jego nadmierne ilości wpływają jednak niekorzystnie na poziom strawności paszy. W związku z tym głównie w przypadku młodych tuczników należy uważać na odpowiednie zbilansowanie tego surowca. W paszach, które oparte są na śrucie rzepakowej wskazane jest zmniejszenie udziału zbóż, m.in. jęczmienia, a w szczególności owsa, gdyż ich skład cechuje się dużą zawartością włókna.
Zapotrzebowanie zwierząt na glukozynolany jest bardzo małe, jednak jego zbyt małe ilości wywołują poważne konsekwencje. Dlatego jego udział w paszy powinien zostać podwyższony do poziomu 1 mg/kg.
Śruta rzepakowa jest dobrym źródłem metioniny, natomiast pozostałe aminokwasy egzogenne nie są już tak pozytywne. Z uwagi na to, podczas tworzenia mieszanki opartej na białku rzepakowym trzeba pamiętać o tym, aby uzupełnić poziom aminokwasów egzogennych przy zastosowaniu premiksu. Dobra opcją jest też użycie w paszy zasobnej w lizynę śruty sojowej oraz bogatej w aminokwasy siarkowe poekstrakcyjnej śruty rzepakowej.
Stosując śrutę rzepakową, hodowca może zmniejszyć koszty produkcji pasz a tym samym uzyskać większy zysk. Jej potencjał zostanie wykorzystany w pełni, dzięki stosowaniu się do przedstawionych zaleceń.
Produkt uboczny uzyskiwany w procesie tłoczenia oleju z nasion rzepaku. Śruta stała się w pełni wartościową paszą białkową, charakteryzującą się korzystnym składem aminokwasów. Na szczególną uwagę zasługuje znacznie wyższa w porównaniu ze śrutą sojową, zawartość metioniny i cystyny oraz wyższa zawartość Ca, P i Mg